Konni oddali hołd powstańcom (foto)

Członkowie konnego patrolu GRH „Garnizon Suwałki” w sobotę, 24 stycznia zapalili znicze pod pomnikiem na Górze Szubienicznej w Suwałkach, by uczcić pamięć powstańców styczniowych.

W artykule „Egzekucje powstańców styczniowych w Suwałkach”, opublikowanym w Roczniku Augustowsko-Suwalskim z 2002 r. Andrzej Matusiewicz pisze:

(…) Za główne miejsce straceń w Suwałkach uznaje się tzw. Górę Szubieniczną, położoną na zachód od miasta za cmentarzem, przy drodze do Bakałarzewa. Wspominał o niej w 1922 roku Józef Bazgier w swoim kalendarzu. Ale już sprawozdawca z odczytu S. Kościałkowskiego w 1926 roku pisał, że „miejsce stracenia w Suwałkach nie jest dokładnie znane”. Kilka lat później ponownie wskazywano na tzw. Szubieniczną Górę. Na niej miały bezpośrednio po powstaniu stanąć trzy krzyże zburzone później przez Rosjan. Przed pierwszą wojną światową stał już jeden krzyż, „zestrzelony w czasie wojny w roku 1914”. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, dla upamiętnienia wydarzeń 1863 roku, stanął nowy krzyż. Stąd 15 września 1935 roku, uznając, że jest to „miejsce straceń powstańców 1863 roku”, pobrano ziemię na kopiec Marszałka Józefa Piłsudskiego na Sowińcu w Krakowie.

Obecnie wiadomo, że egzekucji nie dokonywano w jednym miejscu. Co najmniej dwie egzekucje przez powieszenie, 4 sierpnia i 2 grudnia 1863 roku, w których stracono siedmiu powstańców, zostały wykonane przy ulicy Sejneńskiej. Miejsce pierwszej opisywano: „na placu blisko strzeleckich baraków, za rogatką”, przy drugiej wskazywano plac za Nowym Rynkiem (obecnie park Marii Konopnickiej), „gdzie od dawna stoi szubienica”. Oba miejsca dają się zlokalizować w okolicy obecnego placu Straceń przy ul. Sejneńskiej, a na podstawie informacji o stojącej już szubienicy można sądzić, że chodziło o jedno miejsce.

Więcej informacji: Powstanie styczniowe na Augustowszczyźnie, Jarosław Szlaszyński, Rocznik Augustowsko-Suwalski, 2002 r.

Fot. Niebywałe Suwałki