Trzy ulice w Suwałkach uzyskają swoje nazwy (plan ulic w załączeniu).
Ulice zlokalizowane w pobliżu ulic: Leśnej, Hubala i Majerskiego, otrzymają nazwy po bohaterach walk.
Podpułkownik Jerzy Dąbrowski, ur. w Suwałkach, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Bronił Wileńszczyzny przed bolszewikami. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. objął dowództwo 110. Rezerwowego Pułku Ułanów, który 14 września wszedł w skład Brygady Rezerwowej Kawalerii „Wołkowysk”. Jego zastępcą był mjr Henryk Dobrzański, „Hubal”. W rejonie Grodna odłączył się od Brygady i skierował do Puszczy Augustowskiej. Po otrzymaniu informacji o kapitulacji Warszawy, rozwiązał Pułk. Dąbrowski prowadził później działania dywersyjne w Puszczy Augustowskiej. Przedostał się na Litwę, gdzie w 1940 roku został zatrzymany przez NKWD. Trafił do obozu w Starobielsku. Skazany na karę śmierci, stracony w Mińsku w grudniu 1940 roku.
Pułkownik Adam Ignacy Koc, ur. w Suwałkach. Od grudnia 1919 w Wojsku Polskim. Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowódca 201 Pułku Piechoty Obrony Warszawy, a następnie Dywizji Ochotniczej. Uczestnik przewrotu majowego, poseł na Sejm II, III i IV kadencji, senator V kadencji. Był też podsekretarzem stanu w Ministerstwie Skarbu w rządzie emigracyjnym Władysława Sikorskiego. Od 1940 roku do śmierci przebywał w Stanach Zjednoczonych. Współpracował z Radiem Wolna Europa i Komitetem Wolnej Europy. Jeden ze współzałożycieli Polskiego Instytutu Nauki i Sztuki w Ameryce.
Generał Mieczysław Mackiewicz, ur. we wsi Kurcieniszki. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej. W 1913 roku poznał Józefa Piłsudskiego i został w konspiracji członkiem Związku Strzeleckiego. W 191 roku dostał się do niewoli. W obozach Helmstedt i Gardenlegen sformował polską szkołę podoficerską. Pracownik Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W latach 1918-1920 dowódca 41. Suwalskiego Pułku Piechoty. W kolejnych latach dowódca 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej, Grupy Operacyjnej i Dywizji Piechoty. W trakcie walk z bolszewikami został ciężko ranny. W 1939 roku zgłosił się do służby i nie otrzymał przydziału. Trafił do niewoli niemieckiej. Po uwolnieniu – przydzielony do II Korpusu we Włoszech. Po demobilizacji osiadł w Walii, tam tez zmarł.